“แผ่นดินไหวในครั้งนั้นทำให้ญี่ปุ่นตระหนักถึงข้อเท็จจริงที่ว่า มนุษย์ไม่สามารถยับยั้งการเกิดภัยพิบัติได้”

ー ดร.นรีนุช ดำรงชัย 

ภายหลังเหตุการณ์แผ่นดินไหวทางภาคตะวันออกของญี่ปุ่นในปี 2011 รัฐบาลญี่ปุ่นได้เพิ่มมาตรการเตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติมากกว่าที่เคยเป็น ไม่ว่าจะเป็นการปรับแก้กฎหมายพื้นฐานเกี่ยวกับภัยพิบัติ การส่งเสริมความทนทานของสิ่งก่อสร้าง และการพัฒนาระบบเทคโนโลยีสารสนเทศที่สามารถติดต่อสื่อสารได้แม้ยามเกิดภัยพิบัติ

รวมไปถึงบทเรียนสำคัญที่ว่า ไม่มีสิ่งใดที่จะปกป้องมนุษย์จากภัยธรรมชาติได้อย่างสมบูรณ์ รัฐบาลญี่ปุ่นจึงมุ่งสร้างความเข้มแข็งให้กับภาคประชาชนมากกว่าที่เคย เพื่อเตรียมความพร้อมและสร้างความตระหนักต่อภัยพิบัติอย่างจริงจัง จึงเป็นที่มาของแนวคิด ‘จิโจะ (自助)’ ‘เคียวโจะ (共助)’ และ ‘โคโจะ (公助)’